راستگویی به معنای بیان حقیقت به قدر کفایت است تا نیاز دیگری به دانستن را فروبنشانیم. افشاگری بیش از حد، دست درازی به حریم دیگری است و غالباً موجب رنج و شرمساری آن شخص می‌شود.

بنابراین، وقتی فرضاً کسی را اخراج می‌کنیم، هم می‌توانیم از لحنی به دور از قضاوت استفاده کنیم: «متاسفانه با هم به نتیجه نرسیدیم»؛ هم می‌توانیم تک به تک گندهایی که زده را به رویش بیاوریم و از حدو حدود راستگویی پا را فراتر گذاشته و به محدوده‌ی بی‌پرده گویی وارد شویم.

کتاب اغواگر، خلق رفتارهای ماندگار – تبدیل شدن به فردی که دوست دارید، مارشال گلدسمیت و مارک رایتر